Jako biegacze koty są raczej krótkodystansowcami. Budowa ich kończyn przystosowana jest do nagłych, szybkich zrywów. Kiedy kot biegnie, nie wyrzuca przed siebie łap, żeby zaraz potem dotknąć ziemi - przeciwnie, prostuje je w powietrzu, po czym w pełnym pędzie wykonuje nimi ruch ku dołowi i w tył. Giętki kręgosłup pozwala kotu przesuwać do przodu tylną część ciała nawet wtedy, gdy przednie łapy opierają się o ziemię. Tak więc zamiast zwiększać prędkość poprzez częstszy kontakt nóg z podłożem, kot wyciąga w powietrzu swój tułów, zwiększając tym samym długość kroku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz